ما باید چه موضوع علمی از خارجیها بگیریم؟
در دوران دبیرستان، یکی از دانشآموزان مدرسه، حدود ۱۰ روز در ماه رمضان رفته بود عمره. اولین از دوستان بود که میدانستیم به عمره رفته. ظاهرا خیلی تغییر کرده بود. اول که آمده بود، رفتیم خانهشان و پرسیدیم چه خبر و چگونه بود. اما حیف به نظر میآمد که فقط چند خاطره بشنویم. در آن دوران به نظر میآمد که به خاطر این سفر، چیزهایی به دوستمان رسیده بود و ما از آن محروم بودیم. در آن زمان سعی کردیم با همراهی با ایشان آنچه از آنجا گرفته بودند را ما نیز به دست بیاوریم.
همین کار را نیز با برخی دوستانی که از خارج آمده بودند، مانند دکتر اعتصامی میتوان انجام داد. همین کار را نیز میتوان با اساتید کارکشتهتر، مانند دکتر دانشگر انجام داد. بدین صورت روشهای پژوهش، نگاه پژوهشی و از این قبیل موضوعات را میتوان به دست آورد.
من خودم سعی کردم همه این کارها را انجام بدهم. اما نمیدانم چرا نشد!
مهمتر از این، ۱) کلا ما باید چه چیزی را از آنها بگیریم. مثلا از پژوهشگران موفق خارجی، اگر چه چیزی را بگیریم خوب است؟ و ۲) این چیز را باید پس از آن چگونه به کار بگیریم؟ مثلا فرض کنید یکی از دانشجویان موفق دکتری، تحت نظر یکی از بهترین اساتید علوم کامپیوتر، وقتی برگشت ایران، حتما خیلی چیزها از استادش یاد گرفته. حال اگر ایشان چه کار کند برای ما خوب است؟ سوال سختی است اما پیش از پاسخ به این سوال، نیازمند یک صورتبندی درست و درمان برای سوال هستیم.
جالب بود؟
نوشتههای دیگری که شاید برای شما جالب باشند: